دانا رهاورد
اولين قرار داد بيمه اي که به وجود آن پي برده اند بيمه حمل و نقل است که به سال 1347 ميلادي در شهر ژن ايتاليا منعقد شده است. بنابراين شايد شروع فعاليت بيمه اي به معني امروزي آن قرن چهاردهم ميلادي باشد. پيدايش بيمه در قرن چهاردهم و يا احتمالاً يک قرن قبل از آن به اين معني نيست که قبل از آن بشر در صدد يافتن وسيله اي براي مقابله با آثار حوادث نبوده است .
اولين قرار داد بيمه اي که به وجود آن پي برده اند بيمه حمل و نقل است که به سال 1347 ميلادي در شهر ژن ايتاليا منعقد شده است. بنابراين شايد شروع فعاليت بيمه اي به معني امروزي آن قرن چهاردهم ميلادي باشد.
پيدايش بيمه در قرن چهاردهم و يا احتمالاً يک قرن قبل از آن به اين معني نيست که قبل از آن بشر در صدد يافتن وسيله اي براي مقابله با آثار حوادث نبوده است .
آن طور که از تالمود نقل کرده اند در قرون قديمه بين دريانوردان حاشيه خليج فارس مرسوم بوده است که هر گاه در کارواني يکي از حيوانات باربر مي مرد ، حيوان ديگري که به هزينه افراد کاروان تهيه مي شد تا صاحب آن به تنهايي زيان وارده را تحمل نکند .
در يونان قديم مؤسساتي دولتي نظير سازمان هاي بيمه اجتماعي يا مدد کاري وجود داشته که به کمک درماندگان مي شتافته است و از جمله تامين زندگاني افراد کهن سال و از کار افتاده را به عهده داشته است. در روم قديم نيز نمونه هايي از مستمري مادام العمر وجود داشته است . بديهي است محاسبات حق بيمه در اين نوع عمليات که با بيمه امروزي به هر حال شباهتي دارد ، مبتني بر آمار درستي نبود و به خصوص در مورد مستمري مادام العمر از جدول مرگ و مير حساب شده اي استفاده نمي شد.
مبحث 1 - پيدايش بيمه در يائي
بيمه به معناي امروزي ابتدا در زمينه حمل و نقل شروع شد و گويا يک نوع معامله اعتباري که در قرون وسطي مرسوم بود ، موجب پيدايش بيمه باربري شده است. بعضي سرمايه داران و صرافان به صاحبان کشتي و بازرگاناني که قصد خريد کالا و حمل آن از طريق دريا را داشتند ، نوعي وام به نام وام حوادث دريا پرداخت مي کردند. در قرار داد اين وام ، وام گيرنده متعهد مي شد در صورتي که کشتي يا کالا سالم به مقصد برسد علاوه بر اصل وام ، مبلغ قابل توجهي اضافه بر آن پرداخت کند و اگر کشتي يا کالا در دريا غرق شود ، وام گيرنده از پرداخت وام معاف باشد؛ مبلغي که وام گيرنده پس از رسيدن کشتي يا کالا به مقصد علاوه بر اصل وام مي پرداخت خيلي بيشتر از بهره متناسب با ميزان وام و مدت آن بود و مي توان گفت که قسمتي از اين مبلغ بهره وام و قسمت
ديگر حق بيمه اي بود براي خطر غرق کشتي يا کالا که خسارت آن با اين قرار داد متوجه وام دهنده مي شد ؛ منتهي با اين تفاوت که در بيمه امروزي حق بيمه قبلاً دريافت مي شود ، ولي در اين نوع معامله حق بيمه پس از انتفاء خطر و به شرط سالم رسيدن موضوع معامله دريافت مي شد. به قول دمستن خطيب يوناني اين گونه معامله در قرون قديمه هم در يونان و روم وجود داشته است و به قول پي شن به علت ناامني درياها و رکود روابط تجاري بين کشورها مدت ها متروک بوده است.
رشیدیان